Welkom op de blogpagina van
Jos Verdaasdonk
-
Alles komt goed
Moeders, Week 2 van het jaar is bijna om. Man, man, man wat een week. Het gaat niet zo goed met mijn gezondheid. Heb ik je misschien niet zo verteld, maar ik ben nogal afgevallen in 2019. Van 75 kilo met spiermassa, naar 60 kilo met bot en pees. Niet eens omdat ik dunner wou…
-
Niets bijzonders?
Ma … Ik ga elke week een stukje schrijven in 2020. Te doen? Inspiratie zat! Goede voornemens voor dit jaar? Mezelf niet uithongeren, onder een auto gooien, of op een andere manier verminken zou mooi zijn. Verder weinig. Opleiding halen, druk opvoeren op het werk, hypotheek betalen en niet doodgaan. Moet te doen zijn. Oud…
-
Genieten mag?
Gister had ik een bruiloft. Ik was een soort aanhangsel van mijn vriendin. Niks mis mee trouwens. Leuke mensen, mooi weer en een verliefd stelletje op het podium. Toen ze elkaar de gelofte voorlazen, keek ik om me heen. Ik zag zijn moeder huilen van geluk. Haar ouders zaten hand in hand te genieten. Het…
-
Opeens is het HARTstikke klaar
Leven in een bubbel … Uiteindelijk hebben we er allemaal last van. Je eigen doelen en prestaties veel te belangrijk maken. Ik dacht altijd dat ik de koning van het relativeren was. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Deels klopt dat ook. Maar niet helemaal. Daar kwam ik achter toen mijn hartslag…
-
Doorgaan, maar herinneringen blijven altijd
Ik probeer … keihard te trainen. Altijd doorgaan, want sport is hobby. Maar waarom is lopen niet meer leuk? Waarom zijn wedstrijden leeg? Waarom zijn ranglijsten kaal? Waarom zijn tijden nietszeggend? En waarom blijf ik wedstrijden opzoeken die ik al jaren doe, om er vervolgens achter te komen dat ze aan betekenis hebben verloren? Omdat…
-
Proefritje met een blauwe kont
Alweer te onbenullig? Moet ik nu weer een blog schrijven over hoe ik mezelf in de problemen jaag? Een stukje over de onuitputtende drang om me te bewijzen en hoe dat fout kan aflopen. Na een ziekenhuisopname in Tenerife door uitdrogingsverschijnselen (omdat ik wel midden op de dag keihard kan trainen). En na een gebroken…
-
Mei kent geen genade (juni ook nauwelijks)
Over uitstappen, pijn verbijten, te graag willen en bochtjes maken Sporten en presteren is soms een klote combi. Ja, dat is het! Hard trainen en alleen maar minder presteren, het overkomt de meeste fanatieke broeders wel eens. Mei en juni waren van die maanden voor mij. De halve marathon van Zwolle en de 10 mijl…
-
Voorjaar 2018 deel 1
Over een klotebrug, twee Belgen en een handvol Afrikanen. Deze tweedelige blog gaat over de maanden april, mei en een deel van juni. Een periode van wedstrijden met wisselend succes. Waarin mooie overwinningen in zware omstandigheden afgewisseld werden met tragische missers. Van een standaard mislukte wedstrijd in Raalte, naar een eerste plek bij de IJsselloop.…
-
Zoeven in Den Haag, harken in Utrecht
Waar sta ik? Een nieuwe manier van trainen vergt tijd. Na jarenlang veel souplessewerk in combinatie met wisselduurlopen, ben ik sinds september gestart met zone training. Trainen in verschillende hartslagzones. Duurlopen in zone 2, marathonblokken in zone 3, kleine blokjes in zone 4 onder de anaerobe drempel of een lekker langzame duurloop in zone 0/1.…
-
Twee marathons en een knop die om moet
Opeens zo uit vorm, dat kan geen toeval zijn Amsterdam, 15 oktober De marathon van Amsterdam. Eindelijk is het zover. Duurlopen van een kleine 50 kilometer, snoeiharde halve marathons, buffelen op Tenerife en dagelijks kilometers maken voor het werk. Alles om te pieken op de marathon. En daar ging het volgens mij ook mis. Als…